Η διαπλοκή με τους εργολάβους του Δημοσίου εκσυγχρονίζεται

Η κυβέρνηση με την δικαιολογία ότι δεν μπορεί ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός του Δημοσίου να έχει αποτελέσματα στην είσπραξη ληξιπρόθεσμων φόρων, ανέθεσε την έρευνα και την είσπραξη σε ιδιωτικές εταιρίες, κυρίως δικηγορικές, με αμοιβή. Διαβάστε παρακάτω το άρθρο 9 του νόμου γιατί έχει ενδιαφέρον. Ο πλουτισμός των εργολάβων σε βάρος του Δημοσίου συνεχίζεται. Αυτό φυσικά βαπτίζεται εκσυγχρονισμός του κράτους.
ΠΟΛ.1195/14.9.2011
Ρύθμιση θεμάτων ανάθεσης έρευνας σε τρίτους στο πλαίσιο είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο
Άρθρο 9

Αμοιβή

1. Ο ανάδοχος δικαιούται αμοιβής για κάθε μία από τις αναληφθείσες υποθέσεις μετά τη λήξη της σύμβασης ή της τυχόν παράτασης αυτής που θα συναφθεί εν συνεχεία της παρούσης και αφού προηγουμένως ελεγχθούν και εγκριθούν τα δικαιολογητικά πληρωμής από την αρμόδια Κεντρική Υπηρεσία.

2. Η αμοιβή διαμορφώνεται ανά υπόθεση κλιμακούμενη κατ' αύξουσα διαβάθμιση ως οι κατωτέρω περιοριστικά αναφερόμενες τρεις (3) περιπτώσεις:

Η υπόθεση περατώνεται με τη διαπίστωση αδυναμίας ευρέσεως επί πλέον υποχρέων ή συνυποχρέων και περιουσιακών στοιχείων αυτών ή παροχής κάθε πληροφορίας σχετικής με το υπό εξέταση θέμα. Στην περίπτωση αυτή καταβάλλεται πάγια αποζημίωση 200 ευρώ, πλέον Φ.Π.Α.

β. Η υπόθεση περατώνεται χωρίς επίτευξη εισπρακτικού αποτελέσματος, πλην όμως παρέχονται στην υπηρεσία πληροφορίες χρήσιμες κατά τη διεξαγωγή μελλοντικών ελέγχων και την περαιτέρω επιδίωξη είσπραξης απαιτήσεων που θα προκύψουν συνεπεία αυτών.

Η υπαγωγή του περιεχομένου των παρεχομένων πληροφοριών στις ανωτέρω τιθέμενες προϋποθέσεις εναπόκειται στην αποκλειστική κρίση των αρμοδίων οργάνων του Δημοσίου. Στην περίπτωση αυτή καταβάλλεται πάγια αποζημίωση 500 ευρώ, πλέον Φ.Π.Α.

γ. Η υπόθεση περατώνεται με την επίτευξη εισπρακτικού αποτελέσματος ή την πλήρη διασφάλιση της οφειλής. Στην περίπτωση αυτή καταβάλλεται πάγια αποζημίωση 1.000 ευρώ, πλέον Φ.Π.Α.

Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, ΤΟ «ΕΥΡΩ» ΚΑΙ ΤΑ «ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΦΟΥΜΑΡΑ

Προφητικό άρθρο που δημοσιεύθηκε πριν 12 χρόνια
«Κυριακάτικη ΑΥΓΗ», 3 Ιανουαρίου 1999
Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ

Παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα ο «θριαμβευτής παγκοσμιοποιημένος» καπιταλισμός εισέρχεται στο 1999 με ορατή πλέον την προοπτική της ύφεσης, αν όχι και μιας γενικευμένης οικονομικής κρί-σης, που θα επιτείνει τα ήδη αυξανόμενα φαινόμενα φτώχειας και εξαθλίωσης. Οι πιο οξυδερκείς και αμερόληπτοι εκ τον οικονομικών αναλυτών κρούουν από καιρό τον κώδωνα του κινδύνου. [...]

Η τεράστια υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, προϊόν άγριας εκμετάλλευσης, στο πλανητικό κέντρο αδυνατεί να βρει επενδυτικές διεξόδους, είτε εδώ είτε στην περιφέρεια, δημιουργώντας στα μεγάλα Χρηματιστήρια της Δύσης τεράστιες κερδοσκοπικές «σαπουνόφουσκες» έτοιμες να εκραγούν. Ας μην ξεχνάμε ότι το Χρηματιστήριο του Τόκυο γνώρισε τη μεγαλύτερη του άνοδο λίγο πριν από την πρόσφατη ιαπωνική κατάρρευση. Όπως γνωστό είναι, επίσης, ότι λίγο πριν από την κρίση του '29 τα Χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου πέταγαν σε ιστορικά ύψη.

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ «ΕΥΡΩ»

Οι κυρίαρχοι ευρωπαϊκοί κύκλοι μπροστά στους πολλαπλούς κινδύνους προσπαθούν να μας εμφανίσουν το «ευρώ», που ξεκίνησε από σήμερα την περιπέτεια του στις έντεκα χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως παράγοντα σταθερότητας και ελπίδας για το μέλλον. Λάθος και παραπλάνηση. [...]


Έχουμε ενώπιον μας έναν πρωτοφανή μηχανισμό αυτόματης εκθεμελίωσης και διαμόρφωσης μιας Ευρώπης «φρούριο» για τους μεγάλους επιχειρηματικούς και κερδοσκοπικούς ομίλους στη φρενήρη κούρσα τους για παγκόσμια κυριαρχία.

Η Ελλάδα όχι μόνο δεν πρόκειται ν' ανασάνει μπαίνοντας στην ΟΝΕ, αλλά εισερχόμενη θα ξεκινήσει μια νέα περίοδο λιτότητας και απορρύθμισης χωρίς ορατή ημερομηνία λήξης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση του ενιαίου νομίσματος θα είναι η Ευρώπη της ανεργίας, των ευρυνόμενων περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων και της συνεχούς οικονομικής και κοινωνικής αβεβαιότητας. Αυτά, δυστυχώς, θα είναι τα επόμενα ευρωπαϊκά χρόνια

Το παρ’ ολίγον ελληνικό «ατύχημα» και το παγκόσμιο «δυστύχημα»

Από το "Δρόμο" 17/9/2011
Τα 25 λεπτά της τηλεδιάσκεψης που ανέβαλαν την ελληνική χρεοκοπία και η νέα εκστρατεία για τη διάσωση της τραπεζικής Διεθνούς με αμερικανικές ευλογίες και ευρωπαϊκές διχογνωμίες
Εικοσιπέντε λεπτά κράτησε η «κρίσιμη» τηλεδιάσκεψη Μέρκελ, Σαρκοζί, Παπανδρέου την περασμένη Τρίτη. Αν κρίνουμε από τις διαρροές περί «Ελλάδας, αναπόσπαστου μέλους της ευρωζώνης» και τις διαβεβαιώσεις ότι «θα τηρηθούν απαρέγκλιτα οι ελληνικές δεσμεύσεις», η τηλεδιάσκεψη σήμανε απλώς ένα μικρό διάλειμμα του εικοσάμηνου ευρωπαϊκού βασανιστηρίου στο οποίο υποβάλλεται η χώρα. Για να ξεπιαστούν και να διαβουλευτούν οι βασανιστές, όχι τίποτε άλλο…
Η ίδια η κυβέρνηση, έντρομη και παγιδευμένη σε απόλυτο αδιέξοδο, αγνοώντας πού θα σταθεί η μπίλια στην ευρωπαϊκή ρουλέτα, αλλά και πού ποντάρουν οι βασικοί της παίκτες, επιμένει στην ολική σύγκρουση με την τεράστια πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. «Δεν πρέπει να δώσουμε καμία αφορμή στους εταίρους μας», ήταν το μόνο που βρήκε ψελλίσει ο πρωθυπουργός στην τελευταία συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Ταυτόχρονα απαίτησε από τους υπουργούς να βομβαρδίσουν την κοινωνία με πολλές ακόμη «αφορμές» που δοκιμάζουν τα όρια αντοχής της. Η ταυτόχρονη επιβολή των έκτακτων εισφορών σε εισοδήματα και κατοικίες, η πανικόβλητη προώθηση της εργασιακής εφεδρείας και ο συνταξιοδοτικός πανικός που προκαλεί η ίδια αλλά και το προκρούστειο ενιαίο μισθολόγιο, είναι οι τελευταίες και πιο εκρηκτικές «αφορμές» μιας αναταραχής που προκαλεί δέος ακόμη και σε συνεπείς μνημονιόφρονες υπουργούς. Μακριά από τις κάμερες και τα μικρόφωνα, αρκετοί απ’ αυτούς εκμυστηρεύονται την πεποίθησή τους ότι αντιμετωπίζουν ένα ολοκληρωτικό αδιέξοδο. Πως προωθούν στα τυφλά υποδείξεις της τρόικας και «ρετάλια» από τις προβλέψεις του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, εν γνώσει τους πως η επίτευξη των υποτιθέμενων δημοσιονομικών τους στόχων, το περίφημο «πρωτογενές πλεόνασμα» στους πρώτους μήνες του 2012, είναι όνειρο θερινής νυκτός. Μόνη ελπίδα τους, «ν’ αλλάξει κάτι στην Ευρώπη».

Η αγωνία της 6ης δόσης

Το μήνυμα που έρχεται από την Ευρώπη, και για την ακρίβεια από το Βρότσλαβ της Πολωνίας όπου από χθες συνεδριάζουν το Eurogroup και το Ecofin, είναι πως τίποτα δεν αλλάζει, τουλάχιστον ως προς τον χειρισμό της Ελλάδας. «Η καταβολή της 6ης δόσης θα αποφασιστεί τον Οκτώβριο», δήλωσε ψυχρά - κοφτά ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, απογοητεύοντας όσους περίμεναν κάτι πιο ενθαρρυντικό. Το είπε και η Μέρκελ, άλλωστε, στην τηλεδιάσκεψη με Σαρκοζί και Παπανδρέου, προειδοποιώντας ότι όλα θα εξαρτηθούν από την έκθεση της τρόικας, που επανέρχεται από Δευτέρα για διαπραγματεύσεις. Έτσι, η κυβέρνηση θα βρίσκεται για έναν ακόμη μήνα υπό πίεση για επίδειξη «αποφασιστικότητας στη λήψη μέτρων» κατά της κοινωνίας. «Το μέλλον της Ελλάδας είναι στην ευρωζώνη, αλλά με τίμημα», είπε και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, για να προσθέσει το βάρος της στο κλίμα ασφυκτικής πίεσης προς την κυβέρνηση, που είναι υποχρεωμένη να συμβιβαστεί με την αναβολή της δόσης και τα διαθέσιμα μόλις 1 δισ. ευρώ που θα έχει στα κρατικά ταμεία από την ερχόμενη εβδομάδα.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, η 6η δόση θα δοθεί στην Ελλάδα. Παρ’ ότι μέχρι πριν από μερικά 24ωρα αρκετοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες στην Ευρωζώνη, ιδιαίτερα στη Γερμανία, έπαιξαν με την ιδέα του δανειακού στραγγαλισμού της και της χρεοκοπίας της, δεύτερες σκέψεις οδήγησαν στην απόφαση να μη ρισκάρουν ένα ελληνικό «ατύχημα» τώρα που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο «δυστύχημα» αργότερα. Και το «δυστύχημα» θα μπορούσε να είναι μια νέα χρηματοπιστωτική κρίση με επιπτώσεις χειρότερες απ’ αυτές της κατάρρευσης της Lehman Brothers το 2008. Ο κίνδυνος ενός τέτοιου «δυστυχήματος» είναι που κινητοποίησε την αμερικανική ηγεσία και έφερε τον Αμερικανό υπουργό Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ στο Βρότσλαβ της Πολωνίας, σε μια θεσμικά πρωτοφανή συμμετοχή του σε συνεδρίαση του Eurogroup.

Συστημικός κίνδυνος

Το «δυστύχημα» περιέγραψε μελέτη επιτροπής που προετοιμάζει τις αποφάσεις του Ecofin η οποία διέρρευσε και προειδοποιούσε για ένα φαύλο κύκλο κρατικού και τραπεζικού χρέους σε συνθήκες ύφεσης, και τελικά για έναν παγκόσμιο συστημικό κίνδυνο, όπως κυριολεκτικά ανέφερε. Η έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών σε ελληνικά, πορτογαλικά, ιρλανδικά, ισπανικά και ιταλικά ομόλογα θα μπορούσε να τους κοστίσει τουλάχιστον 350 δισ. ευρώ, σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, πράγμα που θα καθιστούσε αναγκαία την εκ νέου διάσωσή τους. Αλλά, με τι λεφτά, ήταν το ερώτημα που έθετε η επίμαχη μελέτη, όταν το ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης EFSF είναι δεσμευμένο στην αναχρηματοδότηση μόνο του χρέους των κρατών και με περίπου 500 δισ. ευρώ. Παλιότερα, η Λαγκάρντ είχε υπολογίσει τις συνολικές του ανάγκες ώστε να καλύψει και το ενδεχόμενο ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στο 1,2 τρισ. τουλάχιστον. Και λεφτά, προς το παρόν, δεν υπάρχουν.
Η ευρωπαϊκή «εκστρατεία» του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ αφορούσε ακριβώς αυτό. Λεφτά πρέπει να βρεθούν. Η πίεσή του αφορά στη διεύρυνση του ρόλου και ενίσχυση του ευρωπαϊκού ταμείου EFSF με ποσό τουλάχιστον 200 δισ., αλλά και μια στροφή της ΕΚΤ από την αντιπληθωριστική της ορθοδοξία στο κόψιμο χρήματος. Εν αναμονή των πολιτικών αποφάσεων των Ευρωπαίων ηγετών, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της. Σε συνεργασία με 4 ακόμη κορυφαίες κεντρικές τράπεζες (αμερικανική, αγγλική, ελβετική και ιαπωνική) δεσμεύτηκε για παροχή επαρκούς ποσότητας δολαρίων στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα μέχρι το τέλος του χρόνου, ώστε να αποτραπεί ένα πιστωτικό κραχ.
Οι ίδιοι οι τραπεζίτες, δια της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας τους, φρόντισαν να θυμίσουν ποιος είναι τ’ αφεντικό σ’ αυτή την ερωτική σχέση με τις πολιτικές ηγεσίες, και με ανακοίνωσή τους απαίτησαν «σαφές και ομόφωνο μήνυμα από τους υπουργούς Οικονομικών, τους κεντρικούς τραπεζίτες και την ΕΚΤ για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών».

Γερμανική αβεβαιότητα

Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι πολυπόθητες από τη διεθνή του χρήματος αποφάσεις δεν είχαν ληφθεί στη διήμερη συνεδρίαση Eurogroup – Ecofin, παρά την αμερικανική πίεση. Η διάσταση απόψεων στις ευρωπαϊκές ελίτ παραμένει βαθιά και ενισχύεται από εθνικές και πολιτικές ιδιοτέλειες, με πιο χαρακτηριστική αυτή της γερμανικής ηγεσίας. Αναλισκόμενη σ’ έναν ανταγωνισμό με τους ενδοκυβερνητικούς της εταίρους, τους Φιλελεύθερους, η Μέρκελ και οδηγούμενη από τη μια εκλογική ήττα στην άλλη (αύριο στο Βερολίνο), εξακολουθεί να αποκλείει κάθε σκέψη συλλογικής διαχείρισης του ευρωπαϊκού χρέους (γι’ αυτό απορρίπτει τα ευρωομόλογα) και μοιάζει να μην έχει πάρει τις αποφάσεις της για το ποιος και πώς πρέπει να διασωθεί. Είναι χαρακτηριστική η αναβολή της προγραμματισμένης για τις 21 του μηνός επικύρωσης της συμφωνίας του Ιουλίου από το γερμανικό υπουργικό συμβούλιο, πράγμα που διατηρεί τις αβεβαιότητες και για την τύχη της στο γερμανικό κοινοβούλιο, στις 29 του μηνός. Στην κοινή γνώμη, πάντως, η λαϊκιστική και εθνικιστική υστερία των Φιλελεύθερων και των ταμπλόιντ δείχνει να πιάνει, με τα 2/3 των Γερμανών να τάσσονται κατά της ενίσχυσης του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης.
Απομένει να δούμε αν η αμερικανική πίεση για τη σωτηρία όχι φυσικά της Ελλάδας, αλλά της τραπεζικής διεθνούς θα έχει αποτέλεσμα. Το πιθανότερο είναι ότι τα συστημικά ανακλαστικά των πολιτικών ηγεσιών θα λειτουργήσουν τελικά, με την ταξική αυταπάρνηση που επέδειξαν και το 2008, όταν διέθεταν εκατοντάδες δισεκατομμύρια για να θωρακίσουν τις μολυσμένες από τοξικά παράγωγα τράπεζές τους. Αλλά, πώς θα διασφαλιστεί ότι οι νέες δόσεις δωρεάν χρήματος στην τοκογλυφία δεν θα μεταφραστούν σε νέα έξαρση της κρίσης χρέους, όπως έγινε το 2008; Εδώ, μεσολαβεί μια ανάγκη διαχωρισμού ανάμεσα σε πρόβατα και ερίφια.

Τραπεζικός κεϊνσιανισμός

Μια ιδέα μας δίνει άρθρο της βίβλου του φιλελευθερισμού, του Economist ( 16/9) και το οποίο προτείνει «διάσωση» με τέσσερις κινήσεις: 1) Απεριόριστη στήριξη στις φερέγγυες κυβερνήσεις, αναδιάρθρωση γι’ αυτές που έχουν στα χέρια τους ένα… αβίωτο χρέος. 2) Ενίσχυση των τραπεζών ώστε να αντέξουν μια κρατική χρεοκοπία. 3) Αποκόλληση της ευρωζώνης από την εμμονή των δημοσιονομικών περικοπών και στροφή σε μια ατζέντα ανάπτυξης. 4) Σχεδιασμός νέου συστήματος για να μην ξανασυμβεί τέτοια κρίση (αλλά αυτό σε βάθος χρόνου…)
Τι δηλοί ο μύθος του Economist; Ότι κοντά στον βασιλικό δεν ποτίζεται πάντα κι η γλάστρα. Κι ότι ακόμη κι αν οι Ευρωπαίοι εταίροι αποφασίσουν να φερθούν με γενναιοδωρία και τρυφερότητα στις τράπεζες που είναι εκτεθειμένες σε κρατικά χρέη, δεν είναι απαραίτητο να σωθούν και τα ίδια τα κράτη. Τουλάχιστον όχι όλα, και οπωσδήποτε όχι όπως θα ήθελαν. Κι επομένως, για την Ελλάδα, τη χώρα με το κατ’ εξοχήν μη βιώσιμο χρέος και για όσες την πλησιάζουν επικίνδυνα, η εναλλακτική της αναδιάρθρωσης χρέους και της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, με την οποία φλερτάρει η Γερμανία, παραμένει ένα ανοικτό και ενδεχομένως το πιθανότερο σενάριο. Όπως είναι αντιληπτό, ο κεϊνσιανισμός νέας κοπής που ευαγγελίζεται ο Economist και όσοι αυτός εκφράζει ζητώντας «στροφή στην ανάπτυξη», είναι ένας κεϊνσιανισμός υπέρ των τραπεζών και υπέρ της επικερδούς σχέσης τους με τις «υγιείς οικονομίες». Για τους λοιπούς υπάρχει ο γνώριμος, ήδη χαραγμένος δρόμος προς την Κόλαση. Στρωμένος πάντα με τις καλύτερες προθέσεις.

Το όνειρο του Μπενύτο

Μετά την “τρομερή επιτυχία” της κυβέρνησης να εισπράξει το χαράτσι των ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, η κυβέρνηση αποφάσισε να εισπράξει και όλους τους υπόλοιπους φόρους μέσω της ΔΕΗ. Σε λίγους μήνες η χώρα βυθίζεται στο σκοτάδι και γίνεται η σκοτεινή χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Αναβιώνουν τα κεριά, οι γκαζόλαμπες και το φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μου να περπατώ, να πηγαίνω στο σχολειό........

Η ΔΕΗ κλείνει αφού δεν χρειάζεται και απολύεται ο Φωτόπουλος και όλη οι όμοιοι του και η κυβέρνηση παίρνει την κρυφή εκδίκηση της.

Οι Τροϊκανοί που είναι σκοτεινοί τύποι αλλά παράλληλα γκαβούλιακες και θέλουν ισχυρό φως για να ξεσκονίζουν τα κιτάπια του κράτους με τις γκαζόλαμπες δεν μπορούν να κάνουν δουλειά και απογοητευμένοι την κοπανάνε από την Ελλάδα.

Οι περιβόητες αγορές αφού βλέπουν ότι οι Ελληνες δεν μπορούν να πληρώσουν την ΔΕΗ και δεν είναι διατιθέμενοι να τους δώσουν ούτε το τρίτο το μακρύτερο, απελπισμένοι μας χαρίζουν το χρέος και μας παρατούν στην σκοτεινή ησυχία μας.

Εν τω μεταξύ οι υπόλοιπες αγορές που δεν μας είχαν δανείσει στο παρελθόν τυφλωμένοι από την απληστία τους δεν βλέπουν τα μαύρα μας τα χάλια και τα μαύρα μας σκοτάδια αλλά βλέπουν ότι δεν έχουμε χρέος και μας δανείζουν τεράστια ποσά με επιτόκιο 0,5%. και το χρήμα ρέει άφθονο.

Την άλλη μέρα η Μέρκελ παθαίνει εγκεφαλικό από την ζήλια της και την σκασίλα της και ο Σαρκοζύ τριπλό μπάι πας.

Μετά από αυτή την επιτυχία ο Μπενύτο την κοπανάει από το κόμμα παίρνει το 70% των βουλευτών εκδικούμενος τον ΓΚΑΠ και ιδρύει νέο κόμμα το ΜΑΣΟΚ. Η βουλή διαλύεται προκηρύσσονται εκλογές και το ΜΑΣΟΚ τάζει νέες μάσες και βγαίνει πρώτο κόμμα με ποσοστό 80%.

Τη άλλη μέρα διαλύονται όλα τα υπόλοιπα κόμματα, ο ΓΚΑΠ και ο Σαμαράς φεύγουν μετανάστες στην Αμερική,νοικιάζουν ένα δυαράκι και μένουν μαζί να ξαναθυμηθούν τα φοιτητικά τους χρόνια, οι Αλαβάνος και Τσίπρας κάνουν την αυτοκριτική τους και πάνε για καλόγεροι στο Αγιο όρος, η Παπαρήγα πάει μετανάστης στην Κούβα να πνίξει τον πόνο της στο ρούμι παρέα με τον Φιντέλ και ο Κουβέλης ιδρύει το ίδρυμα μελετών της αποτυχίας της ΔΗΜΑΡ να εισέλθει στην Βουλή, το οποίο θα εκδώσει πόρισμα το 2040. Ο μόνος που δεν το βάζει κάτω είναι ο Δρακουμέλ που δίνει συνέντευξη τύπου και απειλώντας το Ελληνικό λαό λέει ότι αν στις επόμενες εκλογές δεν βγεί η Ντόρα θα βρικολακιάσει, θα ζει αιώνια και θα μας τυραννάει επί γενεές 14.

Ξαφνικά χτυπάει το ξυπνητήρι, ανοιγοκλείνει τα μάτια ο Μπενύτο και βρίζοντας “ Γαμώ το κωλοξυπνητήρι όλο στο καλύτερο με κόβει.

Αυξήσεις φωτιά σε φυσικό αέριο και ηλεκτρικό ρεύμα.

09.09.2011
Ανακοίνωση της ΡΑΕ σχετικά με την επιβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο Φυσικό Αέριο. Αναφορικά με την επιβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο Φυσικό Αέριο που χρησιμοποιείται για ηλεκτροπαραγωγή, η ΡΑΕ επισημαίνει τα ακόλουθα:
Η επιβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στα καύσιμα που χρησιμοποιούνται για ηλεκτροπαραγωγή επιφέρει σημαντική αύξηση του κόστους στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία εν τέλει ενδέχεται να προκαλέσει επιβάρυνση στον τελικό καταναλωτή.
Στην περίπτωση, μάλιστα, που ο φόρος αυτός επιβάλλεται επιλεκτικά, σε ορισμένα μόνο από τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται στην ηλεκτροπαραγωγή, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση στο Φυσικό Αέριο (ΦΑ), τότε η επίπτωση του φόρου αυτού στον τελικό καταναλωτή και οι στρεβλώσεις που επιφέρει στην ηλεκτρική αγορά κινδυνεύουν να είναι πολύ μεγαλύτερες από το οικονομικό όφελος που μπορεί να προκύψει για την Πολιτεία από την είσπραξη του φόρου αυτού.

Ειδικότερα, η ΡΑΕ αναφέρει τα εξής:

1. Οι καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας ήδη επιβαρύνονται με άμεσο ΕΦΚ που επιβάλλεται στον τελικό λογαριασμό κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.

2. Η επιβολή ΕΦΚ στα καύσιμα για ηλεκτροπαραγωγή αυξάνει άμεσα το κόστος παραγωγής. Το κόστος αυτό θα επιβαρύνει, αργά ή γρήγορα, τους τελικούς καταναλωτές, μέσω ανάλογης αναπροσαρμογής των τιμολογίων λιανικής, τόσο της ΔΕΗ (ορισμένα από τα τιμολόγια της οποίας αναπροσαρμόζονται με απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ), όσο και των εναλλακτικών προμηθευτών. Η συσχέτιση της τιμής λιανικής με το υποκείμενο κόστος της χονδρεμπορικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη λειτουργία υγιούς ανταγωνισμού, για την επίτευξη βέλτιστων τιμών για τον τελικό καταναλωτή, καθώς και για τη βιωσιμότητα όλων των φορέων, δημόσιων και ιδιωτικών, που δραστηριοποιούνται στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

3. Η επιβολή ΕΦΚ σε ένα καύσιμο μόνο, αλλοιώνει ασύμμετρα το μεταβλητό κόστος παραγωγής των διαφόρων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και στρεβλώνει το μεταξύ τους ανταγωνισμό. Οδηγεί σε μεταβολή του μίγματος καυσίμου που χρησιμοποιείται στην ηλεκτροπαραγωγή, κατά τρόπο που μειώνει συνολικά την οικονομική αποτελεσματικότητα του κλάδου. Κι αυτό, γιατί η μεταβολή του μείγματος καυσίμου δεν οφείλεται σε αύξηση των πραγματικών, λειτουργικών συνιστωσών του κόστους παραγωγής, αλλά στην ασύμμετρη φορολόγηση των καυσίμων ηλεκτροπαραγωγής.

Η επιβολή ΕΦΚ στο ΦΑ, μειώνει την ανταγωνιστικότητα των σταθμών ΦΑ έναντι άλλων καυσίμων (π.χ. λιγνίτη) και ταυτόχρονα μειώνει την ανταγωνιστικότητα των Ελλήνων ηλεκτροπαραγωγών έναντι των εισαγωγέων. Αυτό οδηγεί στην αύξηση των εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας και στην έμμεση επιδότηση των ξένων ηλεκτροπαραγωγών και εμπόρων από τους Έλληνες καταναλωτές. Έμμεσα, και στο βαθμό που ο ΕΦΚ στο ΦΑ θα μεταφερθεί ως αυξήσεις τιμών ηλεκτρικής ενέργειας στους βιομηχανικούς, εμπορικούς και οικιακούς καταναλωτές, θα προκαλέσει μείωση της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας βιομηχανίας, και της εθνικής οικονομίας γενικότερα, καθώς και σημαντική επιβάρυνση των νοικοκυριών.

4. Επιπρόσθετα, η επιβολή ΕΦΚ μόνο σε ένα από τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται για ηλεκτροπαραγωγή επιφέρει δυσανάλογη αύξηση του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας, σε σχέση με το οικονομικό όφελος από την είσπραξη του φόρου. Συγκεκριμένα, η επιβολή ΕΦΚ στο φυσικό αέριο (1,5 Ευρώ/GJ) αυξάνει άμεσα το κόστος παραγωγής από μονάδα ΦΑ, και συνεπώς ο παραγωγός οφείλει να προσφέρει την παραγόμενη ενέργειά του σε αυξημένη τιμή στη χονδρεμπορική αγορά, αφού σύμφωνα με τον ισχύοντα Κώδικα της αγοράς, δεν επιτρέπεται να υποβάλλει προσφορές σε τιμές χαμηλότερες του μεταβλητού κόστους. Η τιμή της αγοράς για κάθε ώρα καθορίζεται από την ακριβότερη («οριακή») μονάδα που προγραμματίζεται να λειτουργήσει ώστε να καλυφθεί η ζήτηση την ώρα αυτή. Την τιμή αυτή (Οριακή Τιμή Συστήματος) την πληρώνουν οι προμηθευτές για όλη την ενέργεια που αγοράζουν ώστε να καλύψουν τις ανάγκες των πελατών τους, και την εισπράττουν όλοι οι παραγωγοί που λειτουργούν, ανεξαρτήτως της προσφοράς που υπέβαλε ο καθένας, η οποία προφανώς είναι χαμηλότερη της προσφοράς της οριακής μονάδας. Συνεπώς, τις ώρες που οι μονάδες ΦΑ καθορίζουν την τιμή της αγοράς (εκτιμάται γύρω στο 40% των ωρών), η οριακή τιμή ενσωματώνει και τον ΕΦΚ που επιβλήθηκε στο φυσικό αέριο. Με τον τρόπο αυτό, οι μονάδες ΦΑ καλύπτουν το επιπλέον κόστος που έχουν υποστεί, αλλά ταυτόχρονα οι φθηνότερες μονάδες και οι εισαγωγές, που έχουν προσφέρει ενέργεια σε χαμηλότερη τιμή, εισπράττουν από τους προμηθευτές επιπλέον ποσό (ουσιαστικά τη διαφορά μεταξύ της τιμής μονάδας ΦΑ πριν και μετά την επιβολή ΕΦΚ), το οποίο μεταφράζεται σε μεγαλύτερο κέρδος για αυτούς.

Με τον τρόπο αυτό, ο τελικός καταναλωτής, μέσω των τιμολογίων προμήθειας, που δυνητικά θα πρέπει να προσαρμοστούν ώστε να ανακτάται το κόστος της χονδρεμπορικής αγοράς, θα πληρώσει μεν το άμεσο κόστος του ΕΦΚ των μονάδων παραγωγής με ΦΑ, χωρίς οι μονάδες αυτές να αυξάνουν το περιθώριό τους, αλλά επιπλέον θα καταλήξει να πληρώνει πρόσθετα ποσά και στους λοιπούς παραγωγούς/εισαγωγείς, λόγω της επίδρασης του ΕΦΚ στην Οριακή Τιμή του Συστήματος.


Συνεπώς, η ΡΑΕ θεωρεί ότι η επιβολή ΕΦΚ μόνο στο ΦΑ για ηλεκτροπαραγωγή εισάγει στρεβλώσεις στο σύνολο της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, και θα επιφέρει στον τελικό καταναλωτή δυσμενείς επιπτώσεις πολλαπλάσιες συγκριτικά με το εφαρμοζόμενο μέτρο, δηλ. το κόστος στον τελικό καταναλωτή είναι σημαντικά μεγαλύτερο από τα έσοδα που αναμένονται από την επιβολή του φόρου.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ως άνω, και με σκοπό την ελαχιστοποίηση των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων επιπτώσεων που θα έχει η επιβολή ΕΦΚ στο ΦΑ για ηλεκτροπαραγωγή, η ΡΑΕ θεωρεί αναγκαίο να εξεταστούν από την Πολιτεία εναλλακτικά φορολογικά μέτρα, στη βάση ενός δικαιότερου και περισσότερο αποτελεσματικού κατανεμητικού μηχανισμού, που θα ελαχιστοποιεί τις επιπτώσεις στον κλάδο της ηλεκτρικής ενέργειας, στην ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας, και κυρίως στον τελικό καταναλωτή.

Η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει.

Και να μία ευχάριστη είδηση που σίγουρα θα σας ανακουφίσει από το άγχος και από εκείνη την απαίσια φαγούρα που είχατε ιδιαίτερα σε απόκρυφα σημεία. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Εσπρέσο – Καπουτσίνο – Παγωμένο φρέντο,  η Ελένη Μενεγάκη πιέζεται από τους Γερμανούς να μετακομίσει από την πρωινή στην μεσημεριανή ζώνη. Σε αυτή την εκπομπή όλες οι τηλε-κατίνες θα κάνουν οινομικο-κοινωνικές αναλυσεις των γεγονότων της ημέρας και προτάσεις εξόδου από την κρίση ή και προτάσεις εξόδου με λαμέ ή ξέκολα ενδύματα. Στην εκπομπή αυτή αντί για καφέδες θα σερβίρονται ούζα, τσίπουρα και μπύρες. Έτσι οι τηλεθεατές ζαλισμένοι θα παρακολουθούν σαν τα κοτόπουλα όλες τις διαφημίσεις και θα αυξηθούν τα έσοδα του καναλιού. Η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει όχι γιατί δεν την παίζουν οι φιλενάδες της αλλά γιατί φοβάται ότι αν πει όχι θα “πεινάσει” η πολύτεκνη οικογένεια της. Άτιμη κενωνία, κουφάλα κρίση.!!!

Νέο μισθολόγιο - προσωπική διαφορά και οι κουτόφραγκοι

Η Τρόϊκα που ήρθε στην Ελλάδα εφαρμόζει μια γνωστή νεοφιλελεύθερη συνταγή που απαιτεί συνεχείς περικοπές μισθών και συντάξεων για μείωση δήθεν του χρέους και των ελλειμμάτων, χωρίς κανένα αναπτυξιακό μέτρο, με απώτερο σκοπό την υφαρπαγή της Δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων. Οι υπάλληλοι της Τρόϊκας είναι σκληροί και κυνικοί άνθρωποι αλλά κατά κάποιον τρόπο “τίμιοι” διότι λένε ευθέως τις απαιτήσεις τους. “Θέλουμε περαιτέρω περικοπές των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων μέσω ενός νέου ενιαίου μισθολογίου”. Οι δικοί μας κυβερνώντες που διαθέτουν επαρχιώτικη κουτοπονηριά ανατολίτικης σκέψης βρήκαν τη “χρυσή” τομή για να “κοροϊδέψουν” τους “κουτόφραγκους” και παράλληλα να περιορίσουν τις αντιδράσεις των δημοσίων υπαλλήλων καθώς και να έχουν την κρυφή σύμφωνη γνώμη των συνδικαλισταράδων που μία ζωή συγκυβερνούσαν και συγκυβερνούν και καμία όρεξη δεν έχουν για πραγματικές απεργίες και συγκρούσεις. Μη σας ξεγελούν οι επαναστατικές κορώνες στα κανάλια και οι απεργίες - “τουφεκιά” της μίας ή δύο ημερών. Τι κάνουν λοιπόν, εφαρμόζουν αυτό που εφάρμοσαν και στον ΟΣΕ και πέρα από κάποιες αντιδράσεις της πλάκας δεν “άνοιξε μύτη”. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι υπουργός στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης είναι ο Ρέππας που ήταν προηγούμενα στο υπουργείο μεταφορών και εκπόνησε το νέο μισθολόγιο του ΟΣΕ. Την ξέρει την τέχνη καλά ο άνθρωπος. Λοιπόν εκτός από τους νεοπροσλαμβανόμενους δημοσίους υπάλληλους και υπαλλήλους των ΔΕΚΟ που δικαιούνται ένα ξερό βασικό μισθό και τίποτε άλλο, για τους παλιούς εκτός από κάτι μικρές μειώσεις σε μερικές εκατοντάδες υψηλόμισθων όλοι οι υπόλοιποι δεν χάνουν τα επιδόματα τους μόνο που αυτά ονομάζονται προσωπική διαφορά, διαφορά που προκύπτει μεταξύ των παλιών μεικτών αποδοχών και των νέων. Αυτή η διαφορά δεν αυξάνεται αλλά μειώνεται κάθε έτος ανάλογα με το ύψος των αυξήσεων των μισθών, τώρα άμα δουν αύξηση στην προσεχή δεκαετία εγώ θα γίνω αστροναύτης.

Με αυτό το κόλπο ελπίζουν σε βάθος επταετίας , αφού εξαφανισθεί η προσωπική διαφορά, να έχουν μείνει οι υπάλληλοι με ένα βασικό μόνο μισθό.

Και παρουσίασαν αυτό το σχέδιο στους “κουτόφραγκους” της Τρόϊκας, οι οποίοι άρχισαν να ξύνονται δεν το “καταλάβαιναν” και άρχισαν οι γνωστοί τσακωμοί που έγιναν και όχι μόνο γι αυτό.

Προσωπικά δεν συμφωνώ με την περικοπή μισθού σε κανένα υπάλληλο είτε ιδιωτικό είτε δημόσιο διότι δεν προσφέρει τίποτε στη Εθνική οικονομία, αλλά ιδιαίτερα σε μία οικονομία όπως η Ελληνική με στενή παραγωγική βάση που το ΑΕΠ σχηματίζεται κυρίως από υπηρεσίες και κατανάλωση μία πολιτική συνεχών περικοπών βυθίζει την χώρα σε ύφεση, τεράστια ελλείμματα, εκτόξευση τους χρέους (φαύλος κύκλος, σπιράλ οικονομικού θανάτου).

Εκείνο όμως που βλέπω είναι ότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν σωστά ούτε μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική διότι όχι ότι τους νοιάζει το μέλλον της χώρας, απλώς τους νοιάζει το μέλλον του χώρου του ΠΑΣΟΚ και τα ψηφαλάκια. Φυσικά στο τέλος εκτός από την καταστροφή της χώρας δεν πρόκειται να αποφύγουν , οι περισσότεροι τουλάχιστον, και την δική τους προσωπική καταστροφή(Επαγγελματική, Βουλευτική κ,τ.λ).

Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα και μισθωτή εφεδρεία.

Όσοι είναι με την παροιμία “να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα γιατί εγώ δεν έχω κατσίκα” μπορούν να το "χαρούν" αλλά συγκρατημένα και σεμνά. Ετοιμάζονται “μισθωτές εφεδρείες” στο στενό και ευρύτερο Δημόσιο τομέα. Η μισθωτή εφεδρεία είναι μία εφεύρεση της ΝΔ και συγκεκριμένα του νεοφιλελεύθερου Χατζηδάκη που ήθελε να την εφαρμόσει στον ΟΣΕ αλλά δεν πρόλαβε γιατί τον πρόλαβαν οι εκλογές. Αυτή την καταπληκτική ιδέα την υιοθέτησε το σοσιαληστικό ΠΑΣΟΚ και μάλιστα υπερθεματίζοντας προτείνουν ο υπάλληλος στον ένα χρόνο που θα είναι στη μισθωτή εφεδρεία (παγκόσμια πρωτοτυπία κάτι σαν έφεδρος φαντάρος ή έφεδρος αξιωματικός με μισθό) να λαμβάνει όχι το 80% των τακτικών μικτών του αποδοχών που ήταν η αρχική πρόταση της ΝΔ αλλά το 60%. Μετά τον ένα χρόνο θα μπαίνουν σε πίνακες του ΑΣΕΠ δηλαδή απόλυση κανονική. Τώρα γενάται το ερώτημα γιατί δεν τους απολύουν κατευθείαν και εφαρμόζουν το κόλπο της μισθωτής εφεδρείας. Διότι αν τους απέλυαν κατευθείαν έπρεπε να τους αποζημιώσουν με τόσους μεικτούς μισθούς όσα είναι και τα έτη υπηρεσίας τους. Στον υπολογισμό της αποζημίωσης λαμβάνεται υπ όψιν ο μισθός του τελευταίου μήνα. Αρα όταν τους απολύσουν μετά από ένα χρόνο θα τους αποζημιώσουν με το 60% της αποζημίωσης που θα έπαιρναν εάν απολύονταν κανονικά.
Τώρα όσον αφορά την περιβόητη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων εδώ υπάρχει ένας μύθος.
Το Ελληνικό σύνταγμα στο άρθρο 103 παράγραφος 4 αναφέρει “Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι εφόσον αυτές οι θέσεις υπάρχουν.” Άρα τι εμπόδιζε τόσα χρόνια να καταργήσουν άχρηστες οργανικές θέσεις, να αρθεί στην ουσία η μονιμότητα και να είναι δυνατή η απόλυση “των κοπριτών” του Πάγκαλου. Τίποτε δεν τους εμπόδιζε νομικά. Απλώς αυτό που τους εμπόδιζε και τους εμποδίζει είναι τα ρουσφέτια και τα ψηφαλάκια. Ψηφαλάκια δίνουν συνήθως οι άχρηστοι και τεμπέληδες υπάλληλοι που συνήθως είναι και κομματόσκυλα.
Τώρα βέβαια κάτω από την πίεση της Τρόικας με κρύα καρδιά θα απολύσουν αναγκαστικά.
Τι έχει να κερδίσει ο Ελληνας πολίτης που εργάζεται στον Ιδιωτικό τομέα σε αυτή την περίπτωση; Τίποτε δεν θα κερδίσει απλώς θα συρικνωθεί ο Δημόσιος τομέας για να μείνουν χρήματα για να ξεπληρώνονται υποτίθεται τα δανεικά, αν κι αυτό δεν είναι σίγουρο, διότι νέες στρατιές ανέργων σημαίνει επιδείνωση της ύφεσης, άρα μία τρύπα στο νερό, χώρια που οι νέοι άνεργοι θα δημιουργούν πίεση για ακόμη μικρότερους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, κλείσιμο κι άλλων μικρών επιχειρήσεων κ.τ.λ. Τώρα αυτοί που θα απολυθούν, θα απολυθούν με τα γνωστά ελληνικά αξιοκρατικά κριτήρια. Είσαι άχρηστος και κομματόσκυλο μένεις, δεν είσαι δικός μας καταργούμε κάποιες οργανικές θέσεις και φεύγεις μαζί με τη θέση.
Αρα θα έχουμε λίγα άχρηστα δημόσια φοβισμένα και ευτελισμένα ανθρωπάκια σε διαρκή κατάσταση ομηρίας, υποψήφιοι ψηφοφόροι τοων κυβερνώντων. Και θα περιμένουμε αυτοί να εξυπηρετήσουν τον πολίτη,σωθήκαμε. Με την ευλογία της Τρόικας: Ομηρία, ρουσφέτι, αναξιοκρατία μπας και πάρουμε κανένα ψηφαλάκι και δεν ξεφτιλιστούμε τελείως.