Επειδή από κάθε οικονομική σχολή σκέψης πρέπει να κρατάμε τα θετικά ή τα προφητικά της σημεία ας αναφέρουμε περιληπτικά τι έλεγε ο Keynes για την περίοδο των κρίσεων στο καπιταλιστικό σύστημα. “Και βέβαια οι επιχειρηματίες, έλεγε ο Keynes, προτιμούν να πληρώνουν χαμηλότερους μισθούς και επιτόκια, χαίρονται να βλέπουν το κράτος να μειώνει τα έξοδά του (και να τους ζητά λιγότερους φόρους), ποθούν διαρθρωτικές αλλαγές που τους λύνουν τα χέρια. Όλα αυτά σωστά. Εκτός θέματος όμως στον Καιρό της Κρίσης! Στην φάση της απομόχλευσης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα οι μειώσεις μισθών, επιτοκίων και δημόσιων δαπανών, αντί να εμφυσήσουν αισιοδοξία και έφεση προς τις επενδύσεις, κάνουν τους επιχειρηματίες ακόμα πιο απαισιόδοξους και επιρρεπείς στις απολύσεις, στην περαιτέρω μείωση των επενδύσεων, στην αποχώρηση ακόμα κι από την χώρα. Αυτό ήταν το ριζοσπαστικό επιχείρημα του Keynes, με το οποίο έμεινε στην ιστορία. Πως το υποστηρίζει;
Μπείτε στην θέση ενός επιχειρηματία, μας προκαλεί ο Keynes, που εν μέσω Μεγάλης Ύφεσης βλέπει μια ευκαιρία να επενδύσει σε κάποια νέα παραγωγική μονάδα με στόχο την παραγωγή νέου, καινοτόμου προϊόντος. Το βράδυ, στο κρεβάτι του, είναι άγρυπνος, ανήσυχος. Δεν ξέρει αν πράγματι πρέπει να προβεί στην επένδυση αυτή ή όχι. Τον τρώει η αγωνία και η αβεβαιότητα για το αν το νέο προϊόν, όταν και εάν παραχθεί π.χ. σε έξι μήνες, θα βρει αγοραστές. Ότι θα το θέλουν οι αγοραστές, το γνωρίζει. Αυτό που δεν γνωρίζει είναι εάν οι αγοραστές αυτοί σε έξι μήνες θα έχουν χρήματα (και διάθεση να τα ξοδέψουν) για να το αγοράσουν. Από τι εξαρτάται; Από το γενικό κλίμα, σκέφτεται. Και το γενικό κλίμα, από τι εξαρτάται; Από το εάν επιχειρηματίες όπως ο ίδιος θα αποφασίσουν να πάρουν ρίσκα σαν αυτό που εκείνος πασχίζει να δει αν τελικά θα αναλάβει ή όχι. Εφόσον ένα μεγάλο ποσοστό επιχειρηματιών, όπως ο ίδιος, αποφασίσουν θετικά, τότε σίγουρα η αγορά θα κινηθεί (καθώς θα έχει αυξηθεί η απασχόληση και τα εισοδήματα θα έχουν, τουλάχιστον, σταθεροποιηθεί) και η ζήτηση θα ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της. Αν, αντίθετα, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό επιχειρηματιών πάρει το ρίσκο και επενδύσει, τότε η ζήτηση δεν θα υπάρξει σε έξι μήνες και ο ίδιος, αν είναι από εκείνους που επένδυσαν, θα χάσει τα χρήματά του.”
Αυτό σήμερα επιβεβαιώνεται σήμερα, προς το παρόν, στην πράξη στην Ελληνική κρίση. Κόψιμο μισθών και συντάξεων ,λιτότητα, βάθεμα της ύφεσης, απουσία ιδιωτικών και δημοσίων επενδύσεων, επομένως καμία προοπτική εξόδου από την κρίση και ανάταξης της οικονομίας. Τι μας λέγανε πριν από δύο έτη ή ένα έτος ή λίγο αργότερα ο ένας μετά τον άλλον οι υποτιθέμενοι πρώην οπαδοί της σκέψης του Keynes : Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σαμαράς και κάποιοι άλλοι θεωρητικοί στυλ Ανδρουλάκη; Οτι πρέπει να έχουμε ανάπτυξη με δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις για να αποπληρώσουμε τα χρέη μας και να ξεφύγει η Ελληνική οικονομία από την κρίση. Δηλαδή πρότειναν λύσεις τύπου Keynes. Τι μας λένε σήμερα όχι ρητά αλλά εμμέσως ή το υπονοούν; Ότι είναι έτσι διαμορφωμένοι οι συσχετισμοί των πολιτικών δυνάμεων στην Ευρώπη και στην Αμερική και τέτοια η δύναμη των αγορών που βάζουν νερό στο κρασί τους, βάζουν την ιδεολογία τους προς το παρόν στο ψυγείο και υιοθετούν όλα τα νεοφιλελεύθερα δόγματα περιμένοντας αλλαγή των συσχετισμών για να δράσουν. Τι μας λένε σήμερα ρητά; Ότι όλα αυτά τα μέτρα που πήραν θα συνεχιστούν γιατί είναι μονόδρομος, δεν γίνεται διαφορετικά αλλά παρόλα αυτά θα βγούμε από την κρίση γιατί προβλέπουν επενδύσεις. Που στηρίζουν την πρόβλεψη τους; Άλλαξαν ιδεολογία και από οπαδοί του Keynes υιοθέτησαν άλλη σχολή σκέψης; Μήπως τη νεοφιλελεύθερη; Δεν μας το λένε γιατί ντρέπονται ή φοβούνται ή επειδή έχουν θιοθετήσει τις ιδέες της νέας οικονομικής σχολής: “GAP-SAM-BEN ahtarma economic school of banania - Hellas ”. Αν έχουν υιοθετήσει το δόγμα αυτής της σχολής να βγουν να μας πουν την ιδεολογία τους, τα επιχειρήματα τους να τους προτείνουμε για Νόμπελ στα οικονομικά και να τους δοξάσουμε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου